woensdag 19 november 2014

Op bezoek bij de redactie van PAUW

Achteraf bloggen over wie er te gast had kunnen zijn bij PAUW is natuurlijk best makkelijk. We doen ons uiterste best om mediagenieke vrouwen als alternatief op de blog te zetten, want alleen een bepaalde expertise is natuurlijk niet genoeg om op tv te kunnen verschijnen. Om meer inzicht te krijgen in het keuzeproces van de gasten en de samenstelling van het programma, ging ik, Charlot (initiatiefnemer Pauw&Vrouw), een dagje op bezoek bij de redactie van PAUW op het Westergasterrein in Amsterdam.

Hoe gaat de redactie te werk?
De dag begint bij PAUW met een redactievergadering. Alle redacteuren hebben het nieuws gescand en gefilterd om het nieuws van de dag zo snel mogelijk op tafel te krijgen. Na een korte evaluatie van de uitzending van gisteren komt de uitzending van vanavond aan bod. Er moeten uiteraard keuzes gemaakt worden; wat doet de concurrent? Wie is al aan het woord geweest op tv over dit onderwerp en wie komt er uberhaupt wel eens met zijn of haar hoofd op tv?
Sommige gasten en onderwerpen staan al langer vast. Er hangt een groot whiteboard waar de bevestigde gasten voor volgende uitzendingen al opgeschreven zijn.

Maar dat geldt natuurlijk niet voor alle gasten. Er is volop nieuws en daarvoor moeten de juiste personen aan tafel zitten. Na een aantal suggesties tijdens de eerste redactiebrainstorm wordt er druk gebeld. Hier en daar wordt bot gevangen, maar er worden ook nieuwe suggesties gedaan. Dus een onderwerp kan tijdens de redactievergadering de hemel in geprezen worden, maar uiteindelijk de tafel van die avond niet halen.

Hoe dan ook, het gaat supersnel. Het lijkt wel of alle mensen die ze aan tafel willen hebben automatisch met nummer, naam en toenaam in de smartphones staan. Op deze manier wordt natuurlijk makkelijk in het bestaande netwerk gezocht. Met wie hebben we al contact over dit onderwerp? Wie is al eens langs geweest of heeft er over geschreven? Een gast moet niet alleen expert zijn, of onderdeel van het onderwerp, maar hij of zij moet natuurlijk ook mediageniek zijn, en met zijn of haar hoofd op televisie willen.

De redactie doet echt wel haar best om een balans te maken in het aantal mannen en vrouwen in de uitzending, zo heb ik gehoord. Maar het lijkt allemaal niet zo simpel ...
De gasten worden gezocht op basis van betrokkenheid. Eerst wordt gezocht naar een direct betrokken persoon; een vader of moeder, een getuige of slachtoffer. Als die niet wil of kan wordt gezocht naar de betrokken advocaat, naar de burgemeester van de gemeente of naar een andere indirecte betrokkene. Zo wordt in steeds bredere kringen naar de juiste gast gezocht. Pas als die allemaal niet kunnen of willen, wordt er naar experts en deskundigen gezocht. De keuze tussen een man of een vrouw heb je dus pas in die laatste kring, dus je kunt ook daar pas kritisch zijn op het aantal mannen of vrouwen in een uitzending.

Maar dat is ook wat Pauw&Vrouw tot nu toe heeft gedaan. Alleen degenen die echt vervangen konden worden, zijn vervangen. De redactie van PAUW staat ook zeker open voor vrouwelijke alternatieven en blijft deze blog in de gaten houden. We gaan dus ook gewoon door met Pauw&Vrouw, want er zijn echt nog wel wat kritische noten te ontdekken. Zo waren er tot nu toe 13 mannelijke schrijvers te gast bij PAUW, en 5 vrouwelijke. Dat is als je het mij vraagt een beetje een scheve verhouding.

Waar ligt het aan?
Wist je trouwens dat het merendeel van de redactie vrouw is? Juist degenen die constant aan het bellen waren voor gasten waren vrouwen. Het ligt dus zeker niet aan de samenstelling van de redactie dat er weinig vrouwen in PAUW zitten.
Waar ligt het dan wel aan? Als je al in die ‘derde kring’ van gasten aan het zoeken bent, zou je dus de keuze moeten hebben tussen mannen en vrouwen. Maar helaas, de redactie stuit toch echt op reacties als ‘ik heb geen oppas voor mijn kinderen’ en ‘oh maar dat kan ik helemaal niet, vraag die en die maar’. Hoewel dit natuurlijk geen volledig excuus is voor de slechte representatie van vrouwen in PAUW, lijkt het wel realiteit te zijn.

Kritisch blijven
Kortom, na mijn bezoek aan de redactie ben ik ervan overtuigd dat de redactie haar best doet een goede balans te houden tussen de hoeveelheid mannen en vrouwen in PAUW. Desalniettemin is het belangrijk om kritisch te blijven en gaat Pauw&Vrouw gewoon door. Want uiteindelijk is deze blog een prima naslagwerk voor als er een keer naar een ander gezicht wordt gezocht om te praten over een bepaald onderwerp. En een beetje kritiek vanuit een andere invalshoek is nooit weg!











vrijdag 14 november 2014

Amerika Amerika

De VS is een groot land en er gebeurt veel. Als er iets besproken moet worden is Tom Kleijn vaak te gast. Hij is inmiddels al vier keer langs geweest. Hij praatte over de dreiging van IS(IS), over de bombardementen van de VS op Irak en hoe Nederland zich hierin moet gedragen, over de ebolapaniek in de VS, de verkiezingen die nu bezig zijn en over het relletje rondom het misbruikschandaal van Bill Cosby. Tom Kleijn heeft werkelijk overal verstand van. Wat Peter Vandermeersch is voor DWDD, is Tom Kleijn voor PAUW. Kleijn heeft dan ook verschillende reportages over Irak en Afghanistan gemaakt en heeft jaren ervaring als correspondent. Hij weet echt wel waar hij het over heeft ;-)

In de allereerste blog van Pauw&Vrouw droegen we Ruth Oldenziel al aan als alternatief voor Amerika-gerelateerde onderwerpen, en de experts in het debat over terreurdreiging en jihadisme waren Angelien Eijsink, Hanke Buijns-Slot en Amy-Jane Gielen.


Albertine Bloemendal - via Trouw
En we gooien er gewoon nog eentje bij! Albertine Bloemendal is amerikadeskundige en freelance journalist. Zij behaalde haar mastertitel Amerikanistiek aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en is nu aan het promoveren. In 2009 won ze de Theodore Roosevelt American History Award voor haar masterthesis over de invloed van Abraham Kuyper in de politiek van de Verenigde Staten. Trouw schreef daar in 2009 een artikel over.





dinsdag 11 november 2014

Economie en de bankensector

Ewald Engelen is financieel geograaf en schreef een boek; de Schaduwelite. In dit boek beschrijft Engelen hoe de bankensector de buitenwereld constant voor de gek gehouden heeft. Met dreigementen, lobbyen en chantage heeft 'de schaduwelite' ervoor gezorgd dat de beperkingen van de bankensector na de crisis werden gestopt of afgezwakt. Stevige kost. Bij PAUW gingen Engelen en Nout Wellink, ten tijde van het 'gedoe' directeur van de Nederlandsche Bank, in debat.

Niet onterecht dus dat Engelen aan tafel zat, hij schreef immers het boek! Maar hij schreef dit boek vanuit een bepaalde expertise, en wie hebben die expertise nog meer? Hier volgen drie dames die best hadden mee kunnen praten in dit gesprek.

Henriëtte Maassen van den Brink is hoogleraar Onderwijs en Arbeidseconomie aan de Universiteit
Henriëtte Maassen - via maastrichtuniversity.nl
van Amsterdam. Zij was onder andere ook programmadirecteur van SCHOLAR, een onderzoeksinstituut in scholing, arbeidsmarkt en ecnomische ontwikkeling. Ze is ook gastprofessor geweest aan verschillende universiteiten in de VS. Haar onderzoeksinteresse ligt bij onderwijs, arbeid en gezondheidseconomie. Ook schreef ze columns voor verschillende dagbladen.


Irene van Staveren - via iss.nl
Irene van Staveren is professor in Ontwikkelingseconomie aan de Erasmus Universiteit. Ze schreef onder meer het Handbook of Economics and Ethics  en Beyond Social Capital  en werkte mee aan het boek The Financial Crisis and Developing Countries. Daarnaast is ze lid van de denktank Sustainable Finance Lab en is ze redactielid van verschillende economische vakbladen. Ze schreef ook deze column over de bankensector tijdens de economische crisis.
publiceerde ook de boeken


Franka Rolvink Couzy - via dagvoorzitterspreker.nl
Franka Rolvink Couzy staat aan het hoofd van de redactie van het Financieele Dagblad. In deze (bron).
functie stuurt ze 20 redacteuren aan. In 2004 won ze de City Group Award voor journalistiek met haar onderzoek naar Aegon, PCM en de vier grote accountantskantoren. Haar verslaglegging focuste zich vooral op grote overnames, corporate governance beleid en het beloningsbeleid bij grote bedrijven




maandag 10 november 2014

Tussenstand #2

Er is weer een maand voorbij sinds de vorige balans opgemaakt werd, dus tijd voor een nieuwe! Pauw&Vrouw blijft constant zoeken naar vrouwelijke alternatieven voor de mannelijke gasten van PAUW. 


  • In totaal zijn er 297 mensen aan het woord geweest, inclusief alle dubbelen
  • Hiervan waren 213 mensen man (71,7%)
  • Hiervan waren 84 mensen vrouw (28,3%)
  • 29 mannen waren vervangbaar. Als je die ook echt zou vervangen door vrouwen zou je 38% vrouwen aan tafel hebben.
  • Tot nu toe heeft Pauw&Vrouw 18 mannen echt vervangen door vrouwen. Zouden die bij PAUW aan tafel gezeten hebben, dan had je 34,3% vrouwen gehad.

Vergeleken met de vorige balans zijn er dus 4% meer vrouwen te gast geweest bij PAUW. Hadden de vrouwelijke alternatieven van Pauw&Vrouw aan tafel gezeten, dan was 34,3% vrouw. We streven naar 45% vrouwen aan tafel en als alternatief, dus we gaan vrolijk verder!


dinsdag 4 november 2014

Verstand van muziek; het vervolg

Het lijkt wel of er in Nederland maar één persoon is die over muziek kan praten; Ad Visser. Hij presenteerde vroeger Toppop en heeft talloze interviews gevoerd met muzikanten uit binnen- en buitenland. Zodra er in PAUW over een artiest gepraat moet worden, staat Ad Visser paraat met zijn expertise. Eerst bij David Bowie, toen vergezeld door Peter Buwalda en Martin Buitenhuis, en nu bij het nieuwe album van Neil Young, samen met zanger Tim Knol. Voor de David Bowie-aflevering leverden we eerder al een alternatief aan, namelijk Wende Sneijders, en nu is het de beurt aan andere vrouwelijke muziekkenners.

De muziekjournalistiek lijkt een mannenwereldje te zijn. Gelukkig zijn er wel wat vrouwen te vinden. Geen specifieke Neil Young fans, maar wel vrouwen die veel hebben betekend, of nog steeds betekenen, in de muziekjournalistiek. We stellen ze graag aan je voor!

Britt Stubbe (rechts) - via Boekblad.nl
Britt Stubbe was jarenlang werkzaam als popjournalist, en heeft dit nu breder getrokken naar cultuurjournalistiek. Ze studeerde aan de Utrechtse School voor Journalistiek, en belandde na haar afstuderen als freelancer op de arbeidsmarkt. Dit beviel prima, maar toen ze benaderd werd om mee te schrijven aan het muziekblad Samsonic, dat door vrouwen gemaakt wordt, is ze steeds meer popjournliste geworden. Als popjournalist schreef ze liever geen recensies, maar verhalen over de drijfveren van de artiesten. Waarom zing je dit? Wat heeft deze gebeurtenis voor impact gehad op jouw muziek?


Suzanne de Goeij - via Linkedin


Het blad Samsonic heeft meer vrouwelijke popjournalisten voortgebracht. Suzanne de Goeij was hoofdredacteur van Samsonic, nadat ze eerder als redacteur en chef redactie bij Update Magazine aan de slag was. Nu Samsonic niet meer bestaat werkt Suzanne als freelance bladenmaker. Ook was de hoofdredacteur van de CosmoGIRL! en was ze chef redactie bij Cosmopolitan.


Elly de Waard - via kb.nl



Elly de Waard is de oude rot in dit rijtje. Zij schreef in 1968 haar eerste lange artikel over de cultband The Fugs voor Vrij Nederland, en vestigde daarmee haar naam in de popjournalistiek. Ze schreef nog meer voor Vrij Nederland, namelijk over concerten van Lou Reed, Janis Joplin en David Bowie. 15 jaar lang schreef zij als popcriticus voor Vrij Nederland, Volkskrant en Het Vrije Volk. Bekijk vooral haar website, waar een aantal stukken geplaatst zijn. Ze zijn lang, maar heel interessant om te lezen. Elly is ook dichteres, en publiceerde onder andere de bundel Afstand. Tenslotte was Elly actief in de literaire vrouwenbeweging. Samen met onder andere Anja Meulenbelt richtte ze de Anna Bijns Stichting op, die tweejaarlijks de Anna Bijns Prijs toekent aan een vrouwelijke auteur.

Dus, zo zie je maar. Ad Visser is niet de enige in dit land die over muziek kan praten.

Ken jij nog meer vrouwelijke muziekfanaten? Of heb je andere tips? Laat het ons weten in de comments of via Facebook of Twitter. Je hulp wordt erg op prijs gesteld!



maandag 3 november 2014

Journalisten in oorlogsgebieden

Er gebeurt een hoop in de wereld, en het is niet altijd even leuk. Denk bijvoorbeeld aan de bombardementen in Irak, en de vraag of er nou wel of niet op Syrië gebombardeerd moet worden. De Tweede Kamer debatteert en dan ook lustig op los.
Regelmatig is er een deskundige te gast bij PAUW om deze debatten van commentaar te voorzien. Denk hierbij aan Arnold Karskens, doorgewinterde oorlogsjournalist en verslaggever, en Tom Kleijn, Amerikadeskundige die prachtige reportages maakte over de oorlogen in Irak en Afghanistan. En dan heb je natuurlijk nog Jan Eikelboom en Hans Jaap Melissen. Stuk voor stuk professionals met verstand van zaken.


http://www.lemniscaat.nl/image.php?src=/images/personen/righton.jpg&width=200&no-image=/images/no-portrait-Lemniscaat%20NL.jpg
Nathalie Righton - via Lemniscaat.nl
Is het dan een mannenberoep? Nee. Journaliste Natalie Righton heeft drie jaar vanuit Afghanistan verslag gedaan voor de Volkskrant en is ook al meerdere keren te gast geweest bij Pauw&Witteman en ook al twee keer bij PAUW. Ze schreef ook een boek over haar tijd in Afghanistan, Duizend dagen extreem leven.

Dan is er ook nog Hanneke Chin-A-Fo. Zij begon als buitenlandredacteur en oorlogsverslaggever bij het NRC Handelsblad en deed ook enige tijd verslag vanuit Afghanistan.

Hanneke Chin-A-Fo
Hanneke Chin-A-Fo - via LinkedIn.com

Er zijn natuurlijk meer vrouwelijke correspondenten in het Midden Oosten en de Arabische wereld geweest zoals Rena Netjes en Nicole Le Fever, maar de Arabische wereld is heus niet altijd in oorlog. Er waren genoeg andere gebeurtenissen voor hen om te verslaan. 
Dit is ook een goede gelegenheid om het belang van vrouwelijke oorlogsverslaggevers te onderstrepen. Zoals Kim Barker in 2011 schreef in de New York Times, zijn vrouwelijke verslaggevers in oorlogsgebieden nodig om het verhaal van vrouwen in een oorlog weer te geven. Oorlogsverslaggeving focust zich vaak op politieke en militaire gebeurtenissen, en uiteraard ook op het zeer van de gewone burger. Maar vrouwen komen er vaak het slechtst van af als slachtoffer van verkrachting, gedwongen (kind)huwelijken en slavernij. We hebben er allemaal over gehoord vanuit de berichtgeving over ISIS. Als vrouwelijke journalist heb je in streng-Islamistische landen toegang tot een laag van de bevolking waar een mannelijke journalist geen toegang tot heeft, namelijk de vrouwen. En hun verhaal is minstens zo interessant, pijnlijk en het vertellen waard als dat van alle anderen.

"Without female correspondents in war zones, the experiences of women there may be only a rumor."
(Kim Barker, New York Times)

dinsdag 28 oktober 2014

Euthanasie en ethiek

In België was het een en ander te doen over een moordenaar die al dertig jaar in de gevangenis zit en euthanasie wil plegen. Hij zal nooit meer vrij komen uit de gevangenis, en vroeg daarom euthanasie aan. Ook zegt hij door psychische aandoeningen ondraaglijk te lijden. De rechter in België heeft hem dit toegestaan; hij mag voor 48 uur in een ziekenhuis worden opgenomen en mag daar in het bijzijn van zijn familie sterven. 

Halverwege september was de advocaat van deze Frank van der Bleeken, Jos van der Velp, te gast bij PAUW om hierover te praten. Ook was Damiaan Denys aanwezig. Hij is rechtsfilosoof en psychiater, en gaf toelichting op deze kwestie vanuit zijn rol als expert. Hij is verder nooit in aanraking gekomen met van der Bleeken zelf. 
Denys werkt in Amsterdam en is al eerder te gast geweest in programma's als De Wereld Draait Door en Pauw&Witteman. Hij heeft ook een college gegeven voor de Universiteit van Nederland.

De discussie in het programma ging over ethiek. Komt deze Frank er niet te gemakkelijk vanaf door euthanasie te plegen? Hij heeft immers iemand verkracht en vermoord. Ontloopt hij zijn straf hiermee? Of is het eigenlijk gewoon de doodstraf?

Anne Ruth Mackor, rechtsfilosoof en ethicus, doceert aan de Rijksuniversiteit van
Anne Ruth Mackor - via rug.nl
Groningen had misschien wel beter commentaar kunnen geven op deze zaak dan Denys, die naast filosoof vooral psychiater is. Anne Ruth Mackor schreef onder andere haar oratie over de grenzen van professionele autonomie, en ging daarbij in op euthanasie. Ook is zij lid van een van de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie, een commissie die beoordeelt of artsen die euthanasie uitvoeren wel op de juiste manier handelen. Anne Ruth is dus niet alleen goed belegen in ethiek en rechten, maar ook in de specifieke casus; euthanasie.


Wat vind jij? Is dit een goed vrouwelijk alternatief! Praat mee via de comments, Facebook of Twitter! ook tips en opmerkingen zijn van harte welkom.







woensdag 15 oktober 2014

De balans

Er zijn inmiddels 33 afleveringen van PAUW uitgezonden. Sinds het begin van het nieuwe televisieseizoen doet Pauw&Vrouw haar uiterste best om voor zoveel mogelijk mannelijke gasten een vrouwelijk alternatief te zoeken. De ene keer gaat dit net ietsje makkelijker dan de andere, maar we gaan vrolijk verder. 

Intussen kunnen we al een mooie balans opmaken. De cijfers.

- Tot nu toe zijn 181 mensen te gast geweest bij PAUW, inclusief de zangers en zangeressen die af en toe optreden.
- Hier zitten natuurlijk wel een paar dubbelen bij. Zo is Ferry Mingelen al 5 keer te gast geweest, Beatrice de Graaf 2 keer, Nathalie Righton 3 keer, Karline Kleijer, Olaf Koens en Michiel Pestman allemaal 2 keer.
- Van de 181 gasten waren er 44 vrouw. Dat is 24,3%.
- Tot nu toe heeft Pauw&Vrouw 12 vrouwelijke alternatieven gevonden voor 11 mannelijke gasten van PAUW.

12 lijkt niet zo heel erg veel, maar we gaan stug door! We blijven ook zoeken voor de gasten die al geweest zijn.

Heb je een tip of suggestie? Laat het ons vooral weten! Dat kan via Twitter, Facebook of via de reacties onder deze blog. 






vrijdag 10 oktober 2014

Verstand van muziek

Wende Snijders - via Getty Images
Er waren maar liefst drie (3!!) mannen nodig om commentaar te leveren op de komst van nieuwe muziek van David Bowie. Ad Visser, Peter Buwalda en Martin Buitenhuis waren op 9 oktober te gast bij PAUW om te praten over de Britse zanger. Daar had best een vrouw tussen gekund. 

Bijvoorbeeld Wende Snijders. Zij is zangeres en werd bekend met Franstalige chansons. Ze is regelmatig in de prijzen gevallen met haar muziek en won onder meer een Edison Award, een Gouden Notenkraker, een Gouden Harp en de Annie M.G. Schmidt Prijs. In januari 2012 was ze als bewonderaar van David Bowie te gast bij De Wereld Draait Door (vanaf 18.15). Bowie werd toen 65 en gaf aan te stoppen met muziek maken. Samen met Joost Zwagerman gaf Wende commentaar op het pensioen van Bowie. Des te interessanter was het geweest als ze was komen praten over de terugkeer van de zanger!


dinsdag 7 oktober 2014

Jihadisme en radicalisering; experts in het debat


Jihadisme is regelmatig het onderwerp van gesprek bij PAUW aan tafel. Onlangs was ChristenUnie Kamerlid Gert-Jan Segers te gast om te praten over het kamerdebat dat ging over jihadisme. Natuurlijk rees bij Pauw&Vrouw de vraag; welke vrouwen hebben hier verstand van?


foto Drs. A.M.C. (Angelien) Eijsink
Angelien Eijsink - via Parlement.com
Ten eerste Angelien Eijsink. Zij is Kamerlid voor de PvdA en woordvoerster algemeen defensiebeleid en defensie-aspecten van vredesmissies. Daarnaast is zij voorzitter van de vaste commissie Buitenlandse Zaken. Tijdens de kabinetsformatie in 2012 werd ze door de Volkskrant getipt als de eerste vrouwelijke Minister van Defensie (link), maar die eer ging naar Jeanine Hennis-Plasschaert.

Hanke Bruins-Slot - via TweedeKamer.nl




Het tweede alternatief is Hanke Bruins-Slot. Zij was beroepsmilitair en werd als commandant uitgezonden naar Afghanistan. In haar huidige functie als Kamerlid van het CDA is ze lid van de vaste commissie voor defensie. Eerder was Hanke te gast bij Pauw&Witteman, als politiek talent in de rubriek Haags Vuur. Eentje om in de gaten te houden dus!


Amy-Jane Gielen - via agadvies.com
Dan is er nog een derde alternatief! Amy-Jane Gielen is politicoloog en expert op het gebied van jihadisme. Ze publiceert, adviseert en onderzoekt veel over radicalisering en jihadstrijders en schreef er een boek over, Radicalisering en Identiteit. Amy-Jane wordt regelmatig gevraagd als panellid en deskundige in verschillende media. Bekijk ook haar website voor meer over Amy-Jane Gielen!

dinsdag 30 september 2014

Een lijstje vrouwelijke komieken ...

In het korte bestaan van PAUW zijn al verschillende komieken te gast geweest in het programma. Zo was daar Martijn Koning, die de UITmarkt opende, Erik van Muiswinkel, die de Poelifinario had gewonnen en met een nieuwe voorstelling de theaters in ging, en Emilio Guzman, het broertje van en winnaar van de Neerlands Hoop, een aanmoedigingsprijs.

Hartstikke leuk natuurlijk, en volkomen terecht dat ze bij PAUW aan tafel schoven. Toch vindt Pauw&Vrouw dat er te weinig aandacht is voor vrouwelijke komieken in Nederland, terwijl er genoeg op de planken te vinden zijn. Onder de genomineerden voor bovengenoemde prijzen bevonden zich bijvoorbeeld ook Paulien Cornelisse (Poelifinario) en Katinka Polderman (Neerlands Hoop).
Paulien Cornelisse - via pauliencornelisse.nl

Paulien Cornelisse kennen we van haar boekje 'Taal is zeg maar echt mijn ding' en de opvolger 'En dan nog iets'.Ze bracht al drie voorstellingen naar de theaters en zit elke maand samen met Arjen Lubach bij De Wereld Draait Door voor hun populaire taalrubriek.

Katinka Polderman ken je misschien alleen van haar columns in de treinkrant Sp!ts. Ze schreef onder andere ook voor Trouw, de Volkskrant en de maakte van 2007 tot 2010 elke twee weken een lied voor het radioprogramma Andermans Veren. Katinka staat alweer met haar vijfde show in de theaters; Polderman baart zorgen.
Katinka Polderman - via Comedyweb.nl


Maar er zijn nog veel meer vrouwelijke komieken! Denk aan Carolien Borgers, Sara Kroos, Soundos El Ahmadi en natúúrlijk Brigitte Kaandorp en Tineke Schouten.

maandag 22 september 2014

Saskia Dekkers; de super-correspondent


Afgelopen vrijdag was Stefan de Vries te gast bij PAUW. Hij sprak over de terugkeer van oud-president Nicolas Sarkozy in de Franse politiek. Stefan de Vries studeerde rechten in Amsterdam en kunstgeschiedenis in Frankrijk. Hij woont al sinds 1999 in Frankrijk en was correspondent voor BNR Nieuwsradio, het Financieel Dagblad, De Pers, Een Vandaag en Radio 1. Daarnaast schreef hij ook voor verschillende media. Al met al kun je er wel vanuit gaan dat Stefan de Vries een prima persoon is om de herintrede van Sarkozy in de Franse politiek toe te lichten, en om te praten over de reactie van de Franse bevolking op dit nieuws.
Maar weet je wie dat ook is? Saskia Dekkers! Een voor de hand liggende keuze, want zij was vanaf 1993 correspondent vanuit Frankrijk voor de NOS, Netwerk en NOVA in Frankrijk. Ze viel vooral op door haar mooie verhalen vanuit de banlieues in Frankrijk en haar gesprekken met de 'gewone Fransman'.

Saskia Dekkers - foto via NPO


Sinds 2010 is Saskia geen correspondent meer voor alleen Frankrijk, maar reist ze als Europa-correspondent heel Europa door met haar (camera) man voor onder andere Nieuwsuur. Ze maakt haar verhalen met lokale journalisten. Zo maakte ze een reportage in Simferopol op de Krim over de Tartaren en bezocht ze Estland om met de lokale bevolking te praten over armoede en de euro. Ondanks haar vele reizen woont Saskia nog steeds in Frankrijk.

De kans is dus groot dat Saskia helemaal niet aan tafel bij PAUW had kunnen verschijnen, omdat ze zo ontzettend vaak op reis is. Hoe dan ook, verstand van Frankrijk heeft ze zeker!

dinsdag 16 september 2014

Blog over Pauw&Vrouw!


Sanne van Oosten (@SBvanOosten) schreef deze blog over Pauw&Vrouw voor Doetank PEER. We stellen graag wat ruimte beschikbaar voor haar verhaal.
 
Vrouwelijke alternatieven voor Pauw 
Er is al heel veel gezegd over de uitspraken van Jeroen Pauw op de hoeveelheid vrouwen in zijn programma. Ik vond de uitspraak vooral een beetje onhandig. Vrouwen betekenen “feitelijk niets in onze samenleving”. Ik snap je punt, maar vind je het niet een beetje overdreven?

Toen begon hij nog gekkere dingen te zeggen. Hij noemde deze burgemeesters, hoogleraren en ministers “personen die kleur aan onze samenleving geven”. Pardon? Kleur? Zijn dit niet vooral oude grijze Hollandsche mannen in suffe pakken waar je het over hebt? Kleur? Ik zie dan geen kleur. Ik hoor ook geen kleur, alleen gewauwel vanuit een ivoren toren.

Enigszins onhandig gekozen woorden dus, to put it mildly. Hoe kan dit? Is zijn vocabulaire niet helemaal meer op peil? Hij zit al acht jaar dagelijks in een televisiestudio dus dat lijkt me niet. Is hij zijn affiniteit met de samenleving een beetje kwijt? Hij zit al acht jaar dagelijks in een televisiestudio die niet echt een representatieve selectie van de samenleving over de vloer heeft dus… ja, dat lijkt me eigenlijk wel vrij plausibel.Gelukkig maakt hij met zijn nieuwe programma 'Typisch Nederlands' kennis met de diversiteit die Nederland te bieden heeft. Werd tijd.

Dat hij zijn affiniteit met de samenleving een beetje kwijt is begint ook te blijken uit de kijkcijfers. Het begon redelijk, met bijna 800,000 kijkers, maar dat kan ook zijn omdat iedereen wel benieuwd was wat hij ervan bakt in zijn eentje. Daarna hebben de kijkcijfers een snoekduik genomen. Ze bungelen nu rond de 500,000. Reden genoeg om je echt zorgen te maken.

Wat ook blijkt uit de kijkcijfers, het zijn vooral vrouwen die zijn gestopt zijn programma te kijken. Gelukkig zitten deze vrouwen niet verlegen om een praatprogramma.  Heeft u het al gehoord? Rond dezelfde tijd wordt op RTL4 ook een praatprogramma uitgezonden met een VEEL sympathiekere host: Humberto Tan. Afgelopen vrijdag keken er zelfs drie keer zoveel mensen naar Tan dan naar Pauw. Een groot deel daarvan zijn vrouwen.
Beste Jeroen, je was het misschien een heel klein beetje vergeten gezien de vertegenwoordiging van vrouwen in je programma, maar vrouwen maken wel 50% van de samenleving uit. Heel gek. Ja, dat zijn er meer dan de 200 waar jij het bed mee hebt gedeeld. Dat zijn er gewoon… best veel. Ook veel kijkers. Kijkers waar jij van afhankelijk bent.

Natuurlijk zappen de vrouwen niet alleen weg omdat Jeroen Pauw niet erg begaan met de vrouwenzaak lijkt. Het is ook zijn stijl en toon die juist vrouwen, of in ieder geval yours truly, niet heel erg aanspreekt. De pocherige vragen, die mij vaker dan niet doen denken dat hij eigenlijk wil imponeren met zijn kennis in plaats van een goede vraag wil stellen. De manier waarop hij bij zijn gasten de poten afzaagt, in plaats van een sfeer te creëren waarin een interessant gesprek kan ontstaan. De sfeer van aanvallen en verdedigen die niet voor de interessantste gesprekken zorgt. De grafstemming die regelmatig aan tafel heerst.

Het spreekt mij niet erg aan. Het maakt zijn programma niet leuker om naar te kijken. Misschien wel leuker voor oude, grijze, Hollandsche mannen in dito pakken, maar niet leuker voor een brede groep van de samenleving. Ja, een groep waar ook vrouwen toe behoren.

De website Pauw en Vrouw biedt een paar keer per week lijsten met vrouwelijke alternatieven op mannelijke gasten aan. Ik denk dat er ook wel eens wat alternatieven op Jeroen Pauw mogen worden genoemd.
Dus daar gaan we. Eva Jinek, Sheila Shitalsing, Dominique van der Heyde, Anousha Nzume, Daphne Bunskoek, Marcia Luyten, Nicole Terborg, Janneke Willemse en ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan. Allemaal slimme, scherpe vrouwen die het in zich hebben om een geweldig praatprogramma te leiden. Tijd voor iets nieuws. 

- Sanne van Oosten

vrijdag 12 september 2014

Vrouwelijke politieke commentatoren zijn er genoeg!

Nederland kent best veel politiek commentatoren. Zo nu en dan verschijnt er eentje in praatprogramma's en bij Pauw en Witteman was dat steevast Frits Wester. Tussen 2006 en 2014 was hij daar maar liefst 45 keer te gast. Afgelopen week zat hij ook weer bij PAUW aan tafel, om toelichting te geven op het uitgelekte deel van de Miljoennenota.

Dominique van der Heyde - via NOS.nl
Een graag geziene gast dus. Als het om politiek commentaar gaat is het vaak óf Frits Wester, óf Ferry Mingelen die aan tafel zitten bij praatprogramma's. Zijn er dan geen anderen? Jawel. Genoeg.

De meest voor de hand liggende vrouw is natuurlijk Dominique van de Heyde. Zij is sinds 2009 politiek commentator bij de NOS en volgde begin dit jaar Ferry Mingelen op bij Nieuwsuur, die met pensioen ging. Dominique zit dicht op alle gebeurtenissen in Den Haag en weet precies wat er speelt. Als geen ander kan Dominique vertellen over wat er allemaal speelt in Den Haag, en dus ook over de uitgelekte Miljoennenota. 
Wouke van Scherrenburg - via Speakersacadamy

Maar Dominique is niet de enige vrouw met verstand van politiek. Wat dacht je van Wouke van Scherrenburg?  Zij was van 1989 tot 2004 politiek verslaggever in het programma Den Haag Vandaag en is initiatiefnemer van Politiek Café Piment.

Marcia Luyten - via Lemniscaat.nl
En wat te denken van Marcia Luyten? Zij is diplomate geweest en werkt nu als journalist, econoom, cultuurhistoricus en debatleider. Daarnaast is ze presentatrice van het politieke programma Buitenhof.



En dan is er ook nog Sheila Sitalsing. Zij is vooral bekend als columniste van de Volkskrant, en schreef in 2010 samen met Hans Wansink het boek 'De kiezer heeft altijd gelijk', over de Tweede Kamerverkiezingen van toen.
Sheila Sitalsing - via Twitter.com

 
Wat vind jij? Is Frits Wester de enige die politieke duiding kan geven in praatprogramma's? Of zijn deze dames ook prima kandidaten? Of weet je misschien iemand anders? Laat het ons weten en praat mee!


woensdag 10 september 2014

Amerikadeskundige Ruth Oldenziel

Daar gaan we! Allereerst, wat een leuke reacties allemaal! Het aantal likes op de Facebookpagina stijgt hard! We hopen dit ook terug te zien in de views op de blog en in het aantal volgers op Twitter (twitter.com/PauwEnVrouw).  

Zit je nou een avondje naar PAUW te kijken en weet je een leuk vrouwelijk alternatief voor de gasten aan tafel? Laat het ons alsjeblieft weten! Alle hulp is welkom.

En nu tijd voor het echte werk!  In de vijfde aflevering van PAUW zou Tom Kleijn te gast zijn, om te praten over de NAVO-top. Vanuit zijn achtergrond als Amerika-correspondent zou Kleijn het optreden van Obama met betrekking tot de verhoudingen met Rusland analyseren. Tijdens de NAVO-top in Wales spraken wereldleiders over de maatregelen die genomen zouden moeten worden tegen Rusland. Kleijn zat uiteindelijk niet in de uitzending, maar dat weerhoudt Pauw&Vrouw er niet van een vrouwelijke alternatief aan te bieden, want vrouwelijke Amerikadeskundigen zijn er genoeg.

prof. dr. Ruth Oldenziel - foto via oldenziel.com
Bijvoorbeeld prof. dr. Ruth Oldenziel.Zij studeerde Amerikaans-Europese techniekgeschiedenis en behaalde haar master Amerikanistiek aan de Universiteit van Massachussets. Ze promoveerde in Amerikaanse geschiedenis aan Yale University en was actief in zowel het onderwijs als in de politiek van Massachussets.

In de academische wereld is Ruth een veelgevraagd spreker. Ze heeft van Londen tot Boedapest en van Stanford tot München gastcolleges gegeven. 
Ruth geeft niet alleen in de collegezaal haar visie op de Verenigde Staten, zij is ook in enkele televisieprogramma's aan het woord geweest. In 2012 gaf ze in verschillende programma's commentaar op de presidentsverkiezingen, die toen gingen tussen Barack Obama en Mitt Romney. Ook in de nasleep van de aanslag op de Twin Towers op 11 september 2001 werd de deskundigheid van Ruth ingeschakeld.

Ruth zat en zit met haar neus net zo dicht op alle ontwikkelingen in de VS als Tom Kleijn. Eentje om te onthouden voor de volgende keer!






zondag 7 september 2014

Welkom bij Pauw&Vrouw!

















Er is, in de acht jaar dat Pauw en Witteman op tv was, milde kritiek geweest op het programma. Er zouden te weinig vrouwen aan tafel zitten. En als er vrouwen aan tafel zaten, was men vaak niet te spreken op de manier waarop ze benaderd werden door Pauw en Witteman.

Natuurlijk zijn zij niet de enige boosdoeners. Bij P&W was 24% van de deskundigen vrouw, bij de commerciële omroepen was dat maar 28%. Het is dus onterecht om Pauw en Witteman als enige aan te wijzen, kennelijk is het gebruikelijk om aan vrouwelijke deskundigen en wetenschappers voorbij te gaan.

Desalniettemin is een programma als Pauw&Witteman een goede leidraad. Nu het programma gestopt is en Pauw alleen verder gaat, is het tijd voor een nieuw begin. Tijdens de perspresentatie van zijn nieuwe programma PAUW was Pauws antwoord op de vraag of er nu meer vrouwen in zijn programma zouden komen het volgende.
 
,,Als ze (vrouwen) langzamerhand iets in onze samenleving gaan betekenen wel. Maar feitelijk is dat niet zo. Er is een vrouwelijke fractievoorzitter in de Tweede Kamer, grote gemeenten hebben geen vrouwelijke burgemeester, er zijn minder vrouwelijke hoogleraren en zelfs ministers. Op het terrein waarop je het vaakst mensen uitnodigt, personen die kleur aan onze samenleving geven vanwege hun functies, zijn vrouwen ontzettend ondervertegenwoordigd. Ik kan niet zeggen: `de burgemeester van Den Haag is een man, dan nemen we maar die van Schin op Geul'. Qua deskundigen probeer ik het daarom zo veel mogelijk in vrouwen te zoeken. En alleen vrouw zijn is niet genoeg, ze moet ook goed en leuk zijn en er zin in hebben.''

Heeft Pauw een punt? Ja. Er zijn minder vrouwelijke ministers, vrouwelijke fractievoorzitters en grote steden hebben voornamelijk mannen als burgemeester. Hoe komt dat? Omdat vrouwen incompetent zijn? Ik denk van niet. De meeste mannen op topposities zitten daar niet alleen om hun kwaliteiten, maar ook om hun connecties, hun netwerk. Mannen netwerken meer, onderhandelen beter, en zo zijn er meer aspecten die een man een meer voor de hand liggende kandidaat maakt voor topfuncties. Ook zijn het vaak mannen die de kandidaten kiezen en aanstellen, en mannen kiezen nou eenmaal vaker mannen. Het old boy’s network is hierin een zwaarwegende factor.


Hoe doorbreken we dit? Nou, dat moet van beide kanten komen. Vrouwen die naar de top willen moeten daar meer hun best voor doen; meer netwerken, brutaler zijn, zorgen dat je in dat old boy’s network komt. Bewijs jezelf als je denkt dat je door die top behoort, laat bescheidenheid varen. Mannen hebben in deze verandering ook een rol. Kijk verder dan je neus lang is als kandidaten voorgedragen moeten worden voor een nieuwe topfunctie. Beperk je niet tot je kleine, mannelijke kringetje, maar sta open voor meer, en vrouwelijk, talent.

Maar goed, zoiets heeft tijd nodig en het gaat zeker niet sneller als Jeroen Pauw, met een toonaangevend programma als het zijne, zomaar vermeldt dat vrouwen niets betekenen in onze samenleving. Met het project Pauw&Vrouw willen we uitzoeken of hij gelijk heeft? Hoe? Simpel. Door waar mogelijk vrouwelijke alternatieven aan te bieden voor de mannelijke gasten aan tafel bij PAUW. De Facebookpagina is al in de lucht (klik) en binnenkort zijn we ook op Twitter te vinden. Like, deel, volg en vertel het je buren!